Vino Santo, de heilige wijn uit Trentino-Zuid-Tirol. Het is met veel ontzag dat ik enkele slokken van deze bijzondere en zeldzame dessertwijn degusteer, ondertussen mijmerend over het einde van onze jaarlijkse gezinsweek die lang niet zo evident en “for granted” is als het soms lijkt.
Eerst even over de wijn. Vino Santo wordt gemaakt van laat geoogste Nosiola-druiven. Deze druiven worden na de oogst, die in oktober plaatsvindt, te drogen gelegd op rieten matten in goed geventileerde zolders. Het droogproces duurt heel lang, tot aan de Heilige Week (Pasen) van het jaar erop zelfs, waarna de druiven geperst worden en het sap op vaten gaat. Het rijpingsproces op vat duurt minimaal zes tot acht jaar wat zorgt voor een complexe en rijke smaak. Vino Santo is een fluweelzachte, zoete wijn met aroma’s van gedroogd fruit zoals abrikoos, pruimen en rozijnen en met hints van amandel en honing.
Ik schrijf dit verhaal neer op een moment dat de vreselijkste gruwel plaatsvindt. Onder onze neus verdorie. Ik denk aan de mensen die onmenselijk lijden of hun dierbaren zien lijden. Wij hebben hier in West-Europa verdorie zoveel, maar we zien het niet altijd en gooien het zomaar te grabbel. Door ons te laten verlijden tot zelfzuchtige consumptie en te kiezen voor simplistische en kortzichtige oplossingen. Politiekers hebben een grote verantwoordelijkheid, maar we vergeten dat we zelf ook dingen moeten doen. Wat positiever zijn, elkaar helpen, ja misschien ook wat minder consumeren en zo nu en dan eens een moedig standpunt innemen, bijvoorbeeld.
Om die reden is het alvast goed om eens stil te staan. Zo wordt dat glaasje Vino Santo goed aangewend en doet het zijn naam eer aan. Proost !
Sascha Luyckx 